سلام وعرض ادب

بحث نیسان سوارانی بود که خیلی بد رانندگی می کنند وبه حقوق دیگران درجاده هیچ احترامی نمی گذارند البته دراین بین انسانهای خوب هم وجود داره.واقعا دنیای عجیب نیسان بازها وصف شدنی نیست . اون اگزوز های پر سروصداشون و سرپایینی و معکوس کشیدناشون و صدای قرقر اگزوز ماشیناشون !!!! و نوربالاشون هم بماندکه شب کلا طرف روبرو و جلویی رو منهدم می کنند!!!

بعد از نیسان ها این کامیون سواران خطرناک و پرسرعت وسربه هوا هستند که اکثرشون کلا روهوا هستند!!!! چرا ؟ خب رانندگی توی شب وروز اونم باکامیون سخته و باید از موادی استفاده کنند تا بتونند رانندگی کنند!!!

هروقت توجاده میرم و باکامیونی مواجه میشم کلا میرم سمت راست تا کامیون سوار عزیز باسرعت بسیار زیادش بیاد وعبور کنه و سبقت بگیره !!! ماشااله اسمش کامیونه و توراه رفتن دوبرابر ماشین سواری راه می رن و جاده مختص به اونهاست.توقانون نوشته عبور کامیون ازلاین سرعت ممنوع اما قانون تبصره هم داره و کلا قانون هم از کامیونها می ترسه!!!

واسه کامیون ها هیچ چیز مهمتراز قدرت نماییشون نیست ! و اینکه رعب و وحشت تودل بقیه اونم با بوقهای پرصداشون ایجاد کنند.

تریلی ها هم که کلا سلطان جاده هستند و بس وبحث بیهوده نمی توان دراین خصوص نمود!!!

کلا رانندگی توایران مهارت بسیار خاصی لازم داره و باید بسیار تمرین کرد تا با جماعت همرنگ شد...

ادامه دارد......

 

سلام خوبید؟

بحث من مربوط به عدم رانندگی صحیح توسط بعضی اشخاص است.داشتم توراه باماشین میرفتم توی اتوبان طرف باسرعت60 کیلومتر وتولاین سرعت درحال حرکت بود وکلی ترافیک پشت سرش راه انداخته بود.خلاصه باکلی بوق وسروصدای ماشین های دیگه طرف رفت تو لاین وسط ووقتی ازش سبقت گرفتم دیدم با موبایل درحال صحبت کردن هستند.خلاصه فرهنگ هم چیز خوبیه که موقع تماس تلفنی به منتهاالیه جاده بریم و البته بارعایت قوانین و استفاده از راهنما و بعد شروع به مکالمه کنیم .پشت یک نیسان نوشته بود نمکدان در نمک شوری ندارد که نیسان با پراید شوخی ندارد!!!امان ازدست نیسان ها و نیسان سوارها که میگن برو کنار که فقط جاده مال ماست.بابا آقای نیسان سوار که سرپایینی با 2تن بارفکر میکنی جت سواری و سربالایی مثل خرلنگی یه ذره فرهنگ واحترام به حقوق دیگررانندگان بد نیست به خدا.نیسان سواران خوب هم هستند اما اکثرا عقیدشون اینه که جاده مال ماست 

ادامه دارد.....

سلام و درود برهمه ایرانیان

دراین وبلاگ درددل خودم رونوشتم و به هیچ سمت خاصی اشاره نمی کنم.

قانون یعنی چه؟

قوانین درهرکشوری چگونه تدوین و تصویب می شوند؟

آیادرایران قوانین رانندگی وجود دارد؟

آیا رانندگان از قوانین رانندگی اطلاع دارند؟

همه اینها و ده ها سوال دیگه درذهن خواب آلوده من نقش بسته اند.

آرزوی من رانندگی نکردن است و بس ولی مجبورم چون روزگار بدین صورت برای من رقم خورده و ناچار تن به تقدیر می دهم.

قصد اینکه سرشمارو درد بیارم رو ندارم اما باید بگویم خیلی خیلی ناراحتم! از چی ؟ از رانندگی و رانندگانی که هیچگونه حدی در رانندگیشان ندارند.

درخیابان باماشین داری می ری، طرف بدون راهنما وبدون نگاه کردن از پارک درمیاد و تازه وقتی بوق هم می زنی تا اخطار بدی تاتصادف رخ نده چپ چپ نگاهت می کنه و دستشو ازشیشه میاره بیرون و میگه مگه کوری نمی بینی !!!!ویافحش میده و میگه بیابرو بابا و....

شاید من قوانین رو سرته متوجه شدم وشایدم قوانین فقط در کتابها هستند وبس!!!!

طرف ازسمت راست با تمام سرعت میاد توسبقتت نگو داره با یکی دیگه کورس می ذاره و واسش مهم نیست که اگه خدایی نکرده باشمایادیگران تصادف کنه می دونید چرا؟چون پول مفت و باد آورده داره چون فرهنگ نداره چون از حق و حق الناس چیزی سردرنمیاره ....

ادامه دارد..................